Van Rarawa terug naar Uretiti

Kia Ora!

Dinsdag 27 December
En..... wéér inpakken, wéér naar Kaitaia gereden voor internet bij Macdonalds en wéér boodschappen gedaan bij pack 'n save. Eerst maar uitgezocht waar we oud en nieuw wilden vieren en dan kwamen we toch al gauw uit op de eerste camping waar we stonden, Uretiti beach. Maar eerst nog een tussenstop in Raetea. Een gratis "camping", very basic, met alleen toiletten. Maar om bij die toiletten te komen moest je eerst door een beekje lopen met koud water (leuk voor 's nachts).
Hier zijn het vaak composttoiletten op de campings, wat inhoud dat je niet door kan trekken en het allemaal op 1 grote hoop terecht komt in de grond. Dan kan je je ook voorstellen, dat als dat daar al een poosje ligt, dat de geur niet echt heel prettig is. Om het even kort te omschrijven.. het is net alsof je in een varkensstal zit die al heel lang niet is uitgemest. Hmmmm... heerlijk.
Na het ALWEER opbouwen van de tenten wilden we een rondje lopen over de camping. Dat rondje was heel kort, want je kon daar geen kant op. 's Avonds wilden we weer een rondje lopen, nu de andere kant op, maar die was misschien nog wel korter... Dus dan maar tanden poetsen en naar bed.

Woensdag 28 December
Weer inpakken en wegwezen, op naar de volgende camping. Trounson Kauri park.
Daar wilden we 2 nachten blijven. Maar voordat we daar waren, moesten we met de Ferry over van Kohukohu naar Rawene en vanaf daar vervolgden we onze weg naar het Trounson Kauri park. Daar aangekomen regende het helaas, dus gauw de tenten weer opgezet en even op m'n bed gaan liggen omdat ik nogal misselijk was van de slingerweggetjes. Na m'n powernap heb ik me bij de jongens gevoegd die in de keuken (ja we hadden daar een keuken! en warme douches!!!) stonden te praten met 2 duitse meiden die we op de vorige camping waren tegen gekomen.
's Avonds hebben we rustig aan gedaan, filmpje gekeken en daarna het bed in.

Donderdag 29 December
De ochtend begonnen met een heeeeerlijke warme douche. Wat was dat weer even fijn! Verder weinig gedaan, wat gepuzzeld (komt dat boekje toch heel goed uit Steef :)), filmpje gekeken en wat eten gehaald voor 's avonds. Na het eten zijn we een wandeling gaan doen door het Kauri bos, waar je volgens een aantal mensen Kiwi vogels kon spotten. Geen kiwi's gezien, maar wel een irritante 'bromfly', om het maar even zo te noemen. Geen idee wat het was, want het was al aan het schemeren, maar het kwam als een kamikaze piloot vlak langs onze oren gevlogen.
Na de ronde door het bos lekker mn bed ingedoken en nog een beetje gelezen. Wat is die e-reader toch een uitkomst! (Nogmaals heel erg bedankt, pap en mam!!)

Vrijdag 30 December
Wilde ik weer zo'n heerlijk warme douche nemen, maar dat zat er helaas niet in. Dus dan maar gewoon even opgefrist, daarna wat brood geroosterd (wat we nu zien als een luxe ontbijt). Weer de tenten afbreken en inpakken, want we zouden nu weer naar Uretiti rijden. Toch wel het mooiste strand wat ik tot nu toe gezien heb. Maar eerst nog een korte tussenstop in Dargaville voor internet en lunch. Aangekomen in Uretiti bleek de camping helemaal vol te staan. Veeeel drukker dan de eerste keer dat we er waren. Wij een babbeltje gemaakt met de eigenaresse, en uiteindelijk had ze toch nog wel een plekje voor ons, GELUKKIG! Ze hebben een speciale plek voor buitenlanders die 1 of 2 nachten willen blijven in het hoogseizoen. Dat was voor het eerst dat ik me ook echt een buitenlander voelde..
Nadat we WEER de tenten hadden opgezet kwam er een Italiaan naast ons staan. Hij woonde al 15 jaar in Nieuw Zeeland maar het Italiaanse temperament zat er nog wel. En zoals een aantal van jullie weten van mijn avontuur in Malta, heb ik het niet meer zo op Italianen. Hij kwam gelijk al naar ons toe en had het idee opgevat om samen een film te kijken die avond. Nouja, het werd ons meer een beetje opgedrongen. Dus ik zei al tegen Bas, ik vertrouw het voor geen meter.
Na het gesprek met die man zijn we ons om gaan kleden, zwembroeken en bikini aan en naar het strand! Het was heerlijk weer dus tijd om te voelen of het water al wat was opgewarmd sinds ons laatste bezoek. Maar raad eens wie er zat toen we het strand op liepen.. Juist ja, de Italiaan, Budy genaamd. Hij bood ons bier aan, was aardig, maar met een ondertoon. Nadat we een tijd in het water hadden gespeeld in de golven (en wat gezwommen), hebben we nog met Budy gepraat en nodigde ons ook uit bij zijn huis als we daar ooit eens in de buurt waren. Hartstikke aardig, maar ik vertrouwde het nog steeds niet.
Toen we weer terug waren bij de tenten, zijn we eerst maar onder een koude douche gaan staan om af te spoelen en daarna vond Budy dat we samen moesten gaan eten en er moesten nog boodschappen gedaan worden. Maaar... Budy kon niet rijden want die had al een stuk of 5 biertjes achter z'n kiezen, dus moesten we maar met zijn auto (een dikke Jeep) rijden. Waar Bas en ik ons niet prettig bij voelde, want dat betekende dat hij of ik zou moeten rijden, aangezien Rik wel bier had aangenomen. (We moesten wel met zijn auto, want in onze auto was geen ruimte voor 4 personen) Dus uiteindelijk toch gegaan, Bas reed (gelukkig), en boodschappen gedaan voor het eten van die avond. Na het eten was Budy gelijk al bezig met alles opzetten voor de film die ons werd opgedrongen, want eigenlijk hadden we er helemaal niet zo'n zin in. Toch blijven zitten, en na een halfuurtje was de batterij van z'n laptop leeg, dus dat kwam heel mooi uit! Gelijk tanden gepoetst en het bed in. Nog even gelezen, en gaan slapen want het was wel weer leuk geweest voor die dag.

Dit is wel weer even genoeg. Oud en nieuw is een verhaal apart!

Tot snel :)