5 weken vakantie! Deel 2

Ik weet het, de laatste keer zei ik dat deel 2 snel zou komen, maar dat liep weer even anders. Ik zal het niet meer zeggen :P

Waar waren we gebleven....

Ohja! Gisborne

We hadden gehoord van de Rere Rockslide in Gisborne, dus dat wilden we wel even uitproberen. Vol goede moed kwamen we daar aan. De meeste mensen hadden een wetsuit aan, dat ik al dacht hmmm..... misschien is het water wat fris. Eerste stap in het water was behoorlijk koel maar dat was niks vergeleken met onderaan de slide.
We hadden een bodyboard gehuurd bij de camping waar we verbleven dus ik dacht.. wat kan er nou mis gaan?! Nou, een hele hoop kan ik je vertellen!
Ik had een action cam meegenomen voor dit soort momenten, en dit was het eerste (ook gelijk laatste) moment dat ik m tevoorschijn haalde.
Met dat ik op het board ging zitten zette ik de cam aan en wilde dus mezelf filmen tijdens mijn slide naar beneden. Bas zou van bovenaf filmen met zijn camera. Ik had de cam stevig vast (dacht ik) maar met dat ik naar beneden gleed, glipte het board onder mn kont vandaan en gleed ik achterstevoren verder op mijn bikini broekje en kwam met een klap achterstevoren in het koude water terecht. En met dat ik in het water terecht kwam verloor ik de grip op m'n cam en zonk die naar de bodem (dacht ik). Nadat ik van de schrik bekomen was ben ik gaan zoeken naar de cam, eerst met m'n voeten schuifelend over de bodem en daarna nog met een duikbril die ik van iemand mocht lenen. Bas en man van wie ik de duikbril mocht lenen zochten ook nog mee. Ik denk dat ik minstens een halfuur gezocht heb en daarna heb ik de hoop opgegeven, want het was veel te koud.

Naja, shit happens zeggen we dan maar he. Uiteindelijk was dat ook de enige keer dat ik van de rockslide ben af geweest en Bas durfde het ook niet meer aan met zijn camera. Dus dan maar naar de nabij gelegen waterval, even relaxen en wat foto's maken natuurlijk.

Te Araroa

Na de paar dagen in Gisborne zijn we langs de kust naar Te Araroa gereden. Daar verbleven voor 1 nacht en de volgende dag hebben we de meest oostelijke vuurtoren van de wereld bezocht aan de East Cape.
Bijzonder mooi daar langs de kust. De klim was echter wel erg heftig naar de vuurtoren. 800 nog wat treden...

Tauranga

Na ons bezoek aan de vuurtoren kwamen we uit in Tauranga, waar we eigenlijk niet heel meer hebben gedaan dan internetten in de Starbucks en naar de bioscoop vanwege het slechte weer.

Wentworth (Coromandel)

Jaaa.. Wentworth, dat was me wat. Heel basic camping, vieze toiletten vol met vliegen en voor de douche moest je betalen. (Dan maar niet douchen hè!) De bedoeling was om daar 1 nacht te verblijven.

Om op die camping te komen moest je 2 rivieren oversteken. Nou je raad het denk ik al wel.. De nacht nadat we daar waren aangekomen regende het pijpenstelen en de volgende dag stonden we dus vast. De rivieren waren zo ver gestegen en de stroming was zo sterk dat je er met een normale auto niet doorheen kon komen. Gelukkig waren we de dag ervoor al om boodschappen geweest. Dan maar op het gemakje de omgeving verkennen. Nog oude mijngangen gezien en een waterval, dat was dan wel weer leuk.

En ja hoor, die nacht ging het ook weer zeiken van de regen, dus konden we nog geen kant op.
Uiteindelijk hebben we van 1 nacht, 3 nachten moeten maken.

Maar..... op de dag dat we eindelijk weg konden, stopte de auto ermee.. Wat een feest!! Accu was leeg. En de enige andere kampeerders hadden geen startkabels natuurlijk. Dus wij op ons laarzen door de rivieren naar de receptie. Zat niemand NATUURLIJK, hing gelukkig wel een telefoonnummer. Gelijk gebeld (godzijdank hadden we bereik daar, want dat is ook niet overal in Nieuw Zeeland) en te horen gekregen dat zij ons niet kon helpen maar ze kende nog wel iemand uit t dorp die dat voor 50 dollar kon fixen voor ons. Ja doe maar!! Anders staan we hier volgende week nog. Dus die man laten komen, auto kunnen starten en achter de man aan naar de garage gereden om maar gelijk de hele accu te vervangen. Als dat nu gebeurd, zal dat vaker gebeuren.

Super leuke eerste ervaring met de Coromandel, waar we zoveel mooie verhalen over hadden gehoord.

Tairua (Coromandel)

Ik denk dat we vanuit Tairua de meest toeristische dingen hebben bezocht van heel het Noordereiland, tot nu toe. En dat is Hot Water Beach en Cathedral Cove. Wereld beroemde "attracties" in de Coromandel.
Eerst Hot Water Beach. Een schep gehuurd bij de dichtstbijzijnde camping en toen het strand op. Het was niet heel moeilijk om te zien waar we naar toe moesten, de plek waar het hete water zit, zat namelijk vol met toeristen.
Toch een vreemde gewaarwording om een kuil te graven in het zand en er stroomt heet water in, in plaats van het bekende koude in Zeeland.
Na een een beetje mengen met koud water hadden we een kuil op perfecte temperatuur. Nog een beetje gekletst met een Nederlands stel naast ons en af en toe even afgekoeld in de zee, heerlijk!

Na onze schep te hebben teruggebracht bij de camping, hadden we toch wel trek gekregen en hebben we daar bij een fish & chips shop lekker zitten smullen.

Met onze buikjes weer goed gevuld, zijn we naar Cathedral Cove gereden. Dat was nog een goeie after dinner wandeling van ongeveer een uur. En zo slim als ik was kwam ik halverwege de wandeling erachter dat ik mijn statief in de auto had laten liggen (met zonsondergang). Dusss... Ik baalde wel een beetje, maar wat we zagen toen we beneden aankwamen was toch wel even een pracht stuk natuur! En uiteindelijk is het toch gelukt om zonder statief een goeie foto te maken, jeej!

We waren wel blij dat we na de pittige klim terug weer lekker in de auto zaten.

Whangapoua (Earl's Paradise, Coromandel)

We hadden al op de Campermate app zitten kijken voor een volgende camping, en daar kwam Earl's paradise als beste naar boven. Goedkoop en een heel aardige host lazen we in de reviews. Daar aangekomen, kan je het eigenlijk geen camping noemen, maar de goeie reviews waren zeker waar! Ten eerste had je een schitterend uitzicht over zee en Earl is wel één van de meest behulpzame, humoristische en aardigste Maori die we tot nu toe zijn tegengekomen. Het was er cozy en we ontmoetten er gelijk 2 jonge duitse meiden. Erg gezellig ook!
Aan het einde van de middag nam Earl ons (en de 2 meiden) mee om Tua Tua's te gaan zoeken (soort mosselen) die hij 's avonds zou bereiden. Ik heb ze geproefd maar ben nog steeds geen groot fan van mosselen. Maar daarnaast had Earl ook nog een Kingfish gebakken, dat was daarentegen wel heel erg lekker! En we moesten door blijven eten tot alles op was, terwijl ik daarnaast ook nog gewoon eten had gemaakt voor Bas en mij.

De volgende dag hebben de meiden ons meegenomen naar New Chums Beach, een van de mooiste stranden die we tot nu toe hebben gezien hier. Je kunt er alleen lopend komen langs de zee en via een bospad en daardoor is het daar ook totaal niet druk. We hadden een perfecte dag uitgekozen want ik was weer goed verbrand :')

Toen we daar goed gebakken waren, zijn we nog naar 3 andere stranden geweest. Genoten van de prachtige natuur en nog wat mooie schelpjes gevonden.

Op weg naar de westkant van de Coromandel zijn we nog even gestopt bij de Waiau waterval. Schitterend daar!

Werk

Eenmaal aan de westkant hadden we contact gehad met iemand voor werk, aangezien ons budget toch erg snel slonk. Die hadden werk voor ons in Tauranga (waar we net vandaan kwamen).
Wij zijn er direct naartoe gereden omdat er een storm was voorspeld. Slecht weer onderweg dus. Eenmaal in Tauranga aangekomen, bleek het niet helemaal goed te zitten met dat werk dus zijn we van ellende maar in een motel gaan overnachten in Mt. Maunganui. Daar kwamen we, heel toevallig, 2 fransen tegen waar we in Martinborough mee in het Bunty huis hadden gezeten. (Dat was het eerste teken al)

Dezelfde avond kregen we een mailtje van een andere job in Silverdale (boven Auckland) dat we daar konden komen werken, dus zijn we de volgende ochtend vroeg naar Silverdale gereden. Eenmaal daar aangekomen moesten we een hele hoop papierwerk invullen. En we zouden de volgende dag gebeld worden over het werk.
Wij een camping gevonden die misschien wel een dealtje wilde sluiten voor 100 dollar per week per persoon, zodat we in ieder geval ook onderkomen hadden. De volgende dag hebben we de hele dag zitten wachten tot die man zou bellen, maar die belde maar niet. Dus ik dacht dan bel ik zelf wel. Uiteindelijk nam hij op en zei hij dat hij later zou terugbellen. Nooit wat van gehoord. Dus die avond liep ik best wel te stressen en ineens kreeg ik een sms van Lance, onze vorige supervisor in Martinborough (teken nummer 2!). Dus ik dacht, ik ga eens informeren of daar nog werk is in de vineyard. Aangezien het heel moeilijk was om werk te vinden in de regio waar we op dat moment zaten. En ja hoor! We konden weer terugkomen daar. Dus de volgende dag vroeg alles weer ingepakt en wéér dat lange stuk naar Martinborough gereden, dit keer in 1 dag.

In Martinborough zijn we ongeveer een maand nog gebleven totdat we niet meer nodig waren op de vineyard. Vanaf daar ander werk gezocht, we wilden toch wel graag naar het Zuidereiland, nu we toch zo dichtbij de ferry waren. Maar ook dat liep weer even anders dan verwacht.

Maar dat vertel ik de volgende keer, want het verhaal is nu wel erg lang aan het worden.

Lieve groetjes uit het koude Nieuw Zeeland!